درامهای کرهای که به جشنوارههای جهانی مانند اسکار و کن راه یافتند! گزارشی از موفقیتهای بینالمللی
همزمان با به وجود اومدن موج کرهای از اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، محبوبیت فرهنگ و هنر کره جنوبی روزبهروز افزایش چشمگیری پیدا کرد. گسترش محبوبیت کی-پاپ و کی-دراما در سطح جهانی نقش بسیار برجستهای توی ایجاد این موج محبوبیت داشت.
در کنار این دو صنعت، یعنی موسیقی پاپ و سریالسازی، صنعت فیلمسازی کره جنوبی هم از این قاعده جدا نبود و این محبوبیت، با درخشش فیلم پیر پسر (Oldboy)، ساخته پارک چان ووک (Park Chan Wook)، در جشنواره کن ۲۰۰۴ آغاز شد، که جایزه بزرگ جشنواره یا Grand Prix رو برای این فیلم به ارمغان آورد و تحسین کارگردانهای بزرگی مثل کوئنتین تارانتینو (Quentin Tarantino) رو به همراه داشت.
شاید بشه نقطه اوج محبوبیت سینمای کره رو به فیلم تحسین شده انگل (Parasite)، ساخته بونگ جون هو (Bong Joon Ho)، نسبت داد که با برندهشدن اسکار بهترین فیلم توی مراسم اسکار ۲۰۲۰، نقطه عطفی رو در سینمای کره جنوبی رقم زد. همچنین بونگ جون هو با برندهشدن اسکار بهترین کارگردان توی همون سال، تبدیل به یکی از شناختهشدهترین کارگردانهای کرهای شد.
آغاز دهه ۲۰۰۰ با اتمام سیاستهای سانسور توی آثار هنری کره جنوبی همراه بود. سیاستهای سانسوری که تا قبل از دهه نود میلادی بسیار با شدت اجرا میشدن و به همین دلیل، میشه آغاز دهه ۲۰۰۰ رو آغاز دوران موج نوی سینمای کره جنوبی دونست. توی این دوران بود که فیلمهای کرهای کمکم راهشون رو به بازار جهانی باز کردن و به محبوبیت امروزی رسیدن و تبدیل به یکی از بهترینهای آسیا شدن.
توی ادامه این مطلب از مجله فرهنگی خبری تهران تا سئول با معرفی درامهای کرهای که به موفقیتهای زیادی رسیدن و به جشنوارههای بزرگی مثل اسکار و کن راه پیدا کردن، با شما همراه میشیم.
فیلم کرهای پیر پسر (Oldboy):
فیلم پیر پسر، ساخته پارک چان ووک، فیلمی محصول سال ۲۰۰۳ هست. این فیلم داستان رازآلود و دلهرهآوری از کینه و انتقام رو به تصویر میکشه، اینکه یه حرکت کوچیک و احمقانه میتونه پیامدهای ویرانکنندهای رو به ارمغان بیاره و زندگیها رو نابود کنه.
این فیلم دومین فیلم از سهگانه انتقام پارک چان ووک هست (اولین فیلم “همدردی با آقای انتقام” و سومی “بانوی انتقام” هستن). این فیلم تحسینهای زیادی رو به همراه داشت و جایزه بزرگ جشنواره کن (Grand Prix) سال ۲۰۰۴ رو برای کارگردانش به ارمغان آورد.
فیلم کرهای انگل (Parasite):
فیلم انگل، ساخته بونگ جون هو، فیلمی محصول سال ۲۰۱۹ هست. شاید بشه این فیلم رو یکی از محبوبترین و شناختهشدهترین فیلمهای سینمای کره جنوبی دونست. فیلمی درباره اختلاف طبقاتی و پیامدهای روانی ناشی از این پدیده.
این فیلم تبدیل به اولین فیلم کرهای شد که توی جشنواره کن ۲۰۱۹، جایزه برتر جشنواره، یعنی Palme d’Or رو کسب کرد. و توی مراسم اسکار ۲۰۲۰، در کنار کسب جایزه اسکار بهترین فیلم، موفق به کسب جایزههای بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و بهترین فیلم بینالمللی هم شد.
فیلم کرهای ندیمه (The Handmaiden):
فیلم بعدی لیست، باز هم اثر دیگهای از پارک چان ووک، کارگردان سرشناس و موفق کرهای هست. فیلم ندیمه، محصول سال ۲۰۱۶، درام تاریخی دلهرهآور و روانشناسانهای هستش که براساس یه رمان انگلیسی به اسم Fingersmith، نوشته سارا واتِرز ساخته شده.
داستان این فیلم توی دورانی که کره تحت سلطه ژاپن بود اتفاق میافته و داستان یه دختر کرهای از طبقه پایین رو نشون میده که به خدمت یه بانوی اشرافزاده ژاپنی درمیاد و بعد از اون، ماجراهای فیلم رقم میخوره. فیلم ندیمه کاندید دریافت جایزه برتر جشنواره کن، یعنی Palme d’Or شد و جایزه بفتای سال ۲۰۱۸، برای بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان رو به دست آورد.
بانوی انتقام (Lady Vengeance):
باز هم پارک چان ووک و فیلم دیگری از سهگانه انتقام این کارگردان! بانوی انتقام، محصول سال ۲۰۰۵، سومین و آخرین فیلم از سهگانه انتقام پارک چان ووک هست (اولین فیلم “همدردی با آقای انتقام” و دومی “پیر پسر” هستش).
بانوی انتقام فیلمی دلهرهآور و روانشناسانهاس و داستان زنی رو به تصویر میکشه که بیگناه، به جرم قتلی که مرتکب نشده به زندان میافته و بعد از آزاد شدنش، برای انتقام سراغ قاتل اصلی میره. این فیلم برای رقابت کسب جایزه شیر طلایی توی فستیوال فیلم ونیز ۲۰۰۵ انتخاب شد، اما متاسفانه برنده این جایزه نشد. ولی با این حال، تبدیل به یکی از شناختهشدهترین فیلمهای پارک چان ووک و موج نوی سینمای کره جنوبی شد.
میناری (Minari):
فیلم میناری، ساخته لی ایزاک چانگ، فیلمی محصول سال ۲۰۲۰ هست. این فیلم داستان یه خانواده کرهای در آمریکای دهه هشتاد میلادی رو نشون میده که برای شروع یه زندگی تازه، به مزرعهای در آرکانزاس آمریکا نقل مکان میکنن.
شاید این فیلم شهرت و محبوبیت فیلم انگل رو به دست نیاورده باشه، اما مثل فیلم انگل، موفقیتهای زیادی کسب کرده. علاوهبر تحسین منتقدها، این فیلم توی مراسم اسکار ۲۰۲۱، موفق به کاندید دریافت شش جایزه اسکار شد.
این کاندیداتوریها شامل جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اصلی، بهترین موسیقی متن، بهترین بازیگر تقش اصلی مرد برای استیون ین (Steven Yeun) و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای یون یو جانگ (Youn Yuh Jung) بودند که از بین این کاندیداتوریها، فقط یون یو جانگ موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. همچنین این فیلم موفق به دریافت جایزه گلدن گلوب برای بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان شد.
تصمیم جدایی (Decision to Leave):
تصمیم جدایی یکی از جدیدترین ساختههای پارک پان ووک، فیلمی محصول سال ۲۰۲۲ هستش. این فیلم معمایی داستان یه کارآگاه پلیس رو به تصویر میکشه که درگیر یه پرونده قتل میشه و این درگیری، روی زندگی شخصی و حرفهای اون هم تاثیر میذاره.
فیلم تصمیم جدایی تحسینهای زیادی رو به خودش اختصاص داد و برای دریافت جایزه Palme d’or یا همون جایزه برتر جشنواره کن سال ۲۰۲۲ کاندید شد. همچنین کارگردان فیلم، پارک چان ووک، برنده جایزه بهترین کارگردان توی جشنواره کن همون سال شد. از دیگر افتخارهای این فیلم میشه به کاندیداتوری دریافت جایزه بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان گلدن گلوب و بفتا هم اشاره کرد.
حالا شما به ما بگین، کدوم یکی از این فیلمها رو دیدین و کدومشون رو دوست داشتین؟ نظرتون درباره فیلمهای این لیست چیه؟ فکر میکنین جای چه فیلمی اینجا خالیه و کدوم فیلم از سینمای کره جنوبی لیاقت این رو داشت که به جشنوارههای بزرگ و مهم راه پیدا کنه؟
توی بخش کامنتها منتظرتون هستیم!
فیلم تصمیم جدایی رو من دیدم. یک کره ای بهم معرفیش کرد و خیلی تعریف میکرد ولی من زیاد خوشم نیومد. کلا به فضای سریال های کره ای بیشتر علاقه دارم دنیای فیلم های کره ای متفاوت از سریال هاست.
فیلم میناری هم دیدم و بنظرم جالب بود.
دقیقا همینه! فضای فیلمهاشون خیلی با سریالهاشون متفاوته و آدم رو واقعا غافلگیر میکنه. هرچقدر دراماهاشون لطیفه، فیلمهاشون به همون اندازه خشنه. 😄 من خودم بیشتر سینماشون رو دنبال میکنم تا سریالهاشون و فیلم موردعلاقهام هم “خاطرات قتل” از ساختههای بونگ جون هو هست که به شدت پیشنهادش میکنم. امیدوارم دوست داشته باشیش.